“Sofist” (Yunanca: Sophistês)
sözcüğü aslında “bilen, bilgili kişi” demektir, sonra siyasette yararlı olmayı
öğreten kimse (Protagoras Sofist olduğunu söylerken bunu anlarmış); daha
sonraları ise söz söyleme sanatı (rhetorik, hitabet) üzerine ders veren kimse
anlamını kazanmıştır. M.Ö
V. İle IV. yüzyıllarda, gerek kamusal görevlerde gerekse kişisel konularda
gençlere doğru konuşmayı, iyi eylemeyi öğretmeyi amaçlayan; başka bir deyişle,
iyi yurttaşlar yetiştirmeyi kendilerine ödev edinen bilge kişilere verilen ad.Çok
genel ve yaygın olarak söylemek gerekirse para ile eğitim veren bilge
kişiler. Bu kişiler iyi yurttaş nasıl
olunur, erdem, cesaret, doğruluk ve devlet yönetimi gibi hemen her konuda bilgiler
verirler. Tam da yaşadıkları dönem, öğretilmez olarak kabul edilen bu konuları
para karşılığı öğrettikleri için Sokrates ve Öğrencisi Platon tarafından çokça
eleştirilmişlerdir. Bu eleştirilerden, ilk olarak, eğitimi para karşılığı
yapmaları, ikinci olarak ise aslında öğretilemez olduğu kabul edilen bazı
konuları öğretebilecekleri iddiasında olmalarıdır. Bunun sonucunda sofist
kelimesi
”aldatan”, “kandıran” bilgi düşmanı “
kişiler olarak kabul edilmiştir. Günümüzde bu söz Türkçeye safsatan olarak
girmiştir. Önemli temsilcileri arasında; Abderalı Protagoras, Leontinili
Gorgias, Keoslu Prodikos, Elisli Hippias, Antiphon, Atinalı Thrasymakhos ve
Kallikles bulunur.